Voorbeeld korte post (als je meermaals per week blogt)

Het mysterieuze Voynich-handschrift

Via de taalpost van 23 juni kwam ik op dit artikel over het Voynich-handschrift. Meer dan honderd jaar geleden vond de boekhandelaar Wilfred Voynich blijkbaar een manuscript dat intussen zo'n 500 jaar oud is. Het staat vol onleesbare tekens en tekeningen van onder andere planten en naakte vrouwen. Wilfred Voynich kan het document niet ontcijferen. Hij sterft zonder te weten waar het manuscript over gaat of in welke taal het geschreven is. Is het een geheimtaal? Is het een onontdekte taal? Is het helemaal verzonnen als grap en betekent het helemaal niets? Voynich weet het niet, maar ook vele beroemde wetenschappers en professoren na hem kunnen het niet ontdekken. Ook 'gerenommeerde cryptologen' (beroemde wetenschappers die geheimschriften bestuderen, volgens de nationale beroepengids) en paleografen (experts op het gebied van oude handschriften) bestuderen het manuscript en breken er hun hoofd over, maar niemand kan het ontcijferen. Dat gaat nu al honderd jaar zo. 

Wetenschappers denken wel dat het om een echte taal gaat, het is dus niet een of andere grap van iemand in de zestiende eeuw. 

Nu beweert een Duitse professor dat hij het onleed heeft. Hij meent zeker te zijn dat het manuscript in een variant van het Hebreeuws geschreven is. Wat er precies staat, weet hij (nog) niet. Andere taalkundigen hebben hun bedenkingen bij zijn theorie, vooral omdat het Hebreeuws van rechts naar links geschreven wordt, terwijl dit manuscript van links naar rechts opgesteld is. 

Waarschijnlijk zit de Duitse professor dus ook mis. Jammer! Het manuscript spreekt wel tot de verbeelding. Misschien probeer ik het zelf wel eens!